W obecnych czasach wermut jest winem wzmacnianym i aromatyzowanym. Nie zawsze jednak tak było. Pierwotnie wermut był traktowany jak lekarstwo, a to za sprawą ziołowych dodatków.
Co wspólnego ma wspólnego piołun wermut i borelioza.
W skład wermutu wchodziły zioła i przyprawy. Typowe zioła i przyprawy używane w wermucie to goździki, cynamon, imbir, anyż gwiazdkowaty, skórka cytrusowa, kolendra, szałwia, bazylia, tymianek, rumianek, chinina, jagody jałowca i chmiel.
Zioła zapewniające specyficzną gorycz wermutowi to, bylica piołun.
Niestety wermut już nigdy nie będzie taki jak dawniej, a to za sprawą nowego prawa unijnego i USA, zakazującego od tysięcy lat stosowanej w lecznictwie bylicy pospolitej i bylicy piołun.
W USA bylica została zabroniona kilka miesięcy po tym, jak została przyzna nagroda Nobla za skuteczność tego zioła w leczeniu. Lekarze, którzy je używali w leczeniu swoich pacjentów, byli prześladowani (np. Dr Klngenhard).
Dr Alan MacDonald i dr. Judy Miklossy jasno udowodnili, że piołun, czyli artemisiae jest lekiem na Borelie i demencje, ponieważ demencja jest neuroboreliozą.
Co takiego niebezpiecznego ma w sobie piołun?
Piołun jest byliną i można ją spotkać dziko rosnąco. Istnieje co najmniej kilka odmian tej byliny należącej do rodziny astrowatych. To, co jest charakterystyczne dla tej rośliny to jej wyraźnie gorzki smak. W zależności od gatunku intensywność goryczki jest inna.
Ten gorzki smak powoduje lepsze wchłanianie pokarmów, ponieważ smak gorzki wspomaga wydzielanie soku żołądkowego, w tym kwasu solnego. Pobudza również pracę wątroby i trzustki do wytwarzania żółci i soku trzustkowego. Wiedzieli o tym tysiące lat temu Chińczycy, stosując piołun szeroko w lecznictwie.
Lista zastosowania piołunu jest imponująca. Tradycyjna Medycyna Chińska podaje po specjalnym przygotowaniu roślinę na między innymi wzdęcia, brak apetytu, wymioty, luźne stolce, gęstą ciągnąca się ślinę, białe upławy u kobiet, bóle żołądka, bóle przed miesiączką, zaparcia, bezpłodność, krwawienia, skąpomocz i wiele innych dolegliwości.
W Europie piołun najczęściej kojarzy się z właściwościami przeciw pasożytniczymi.
Wiele publikacji podaje również działanie piołunu antybakteryjnie, antynowotworowo oraz oczyszczająco krew.
Doktor H. Rożański w swoich publikacjach podaje, że roślina między innymi
„Leczy dyspepsję i anoreksję, pobudza miesiączkowanie i diurezę. Wspomaga leczenie chorób zakaźnych i skórnych. Działa silnie przeciwzapalnie i odkażająco. Hamuje rozwój gronkowców, paciorkowców, laseczek beztlenowych oraz drożdżaków. Usuwa nieprzyjemny zapach z przewodu pokarmowego. Obniża gorączkę. Dawniej używano okładów na oczy z naparu przy zapaleniu, zmęczeniu i zakażeniach. Odpędzano nalewką i świeżym zielem wiele owadów, np. pchły, pluskwy, szkodniki zbóż. Odpędza również roztocze”.
Cóż więc zawiniła urzędnikom ta roślina, którą ludzkość dostała w prezencie od natury, że jest zakazana w medycynie?
Możesz, póki jeszcze nie jest wycofana ze sprzedaży zrobić sobie napój piołunowy lub domowy wermut.
Oto nasza propozycja z inspiracji Hildegardy z Bingen Winko piołunowe
Odsłony: 13
