Bielactwo, łuszczyca, stwardnienie rozsiane, choroby układu krążenia, nowotwory? Poznaj protokół Doktora Coimbry.

Leczenie chorób autoimmunologicznych. Metoda Dr. Coimbry

Protokół Doktora Coimbry  opisuje kontrolowaną medycznie metodę leczenia, w której ultrawysokie dawki witaminy D są stosowane przeciwko chorobom autoimmunologicznym. Kuracja wspomagana jest innymi suplementami diety oraz profilaktyką antystresową (kofaktory).
Celem jest wyeliminowanie zaburzeń oraz zminimalizowanie wywołanego stresem przeciążenia układu odpornościowego organizmu z wykorzystaniem witaminy D. Zaburzenia organizmu, o jakich będzie mowa, zawsze występują w chorobach autoimmunologicznych.

Podejście do leczenia oparte jest na dekadach doświadczeń, obecnie  140 certyfikowanych lekarzy na całym świecie leczyło ponad 30.000 pacjentów z indywidualnie dostosowanymi dawkami witaminy D w 2020 roku. Ponieważ jednak koszty leczenia nie są pokrywane przez państwowe kasy chorych, pacjenci muszą pokrywać je we własnym zakresie.

Choroby autoimmunologiczne i ultra wysokie dawki witaminy D3

Leczenie ultrawysoką dawką witaminy D zostało zapoczątkowane przez brazylijskiego lekarza dr Cicero G. Coimbra.
Dr Coimbra jest lekarzem chorób wewnętrznych i neurologii, biochemikiem i profesorem na Uniwersytecie Stanowym w Sao Paolo. W 2002 r. odkrył przypadkowo, że choroby autoimmunologiczne skóry ustąpiły pod wpływem wyższych dawek witaminy D (od 20 000 IU/dzień).
Podczas późniejszych intensywnych badań nad podstawami działania witaminy D, natknął się na liczne badania i mechanizmy działania tej witaminy. Następnie dr Coimbra badał, zarówno w laboratorium, jak i na swoich pacjentach z różnymi chorobami autoimmunologicznymi, podawanie jeszcze większych dawek witaminy D, stopniowo rozwijając optymalnie skuteczną i jednocześnie wolną od skutków ubocznych terapię, która od tego czasu została uznana przez jego pacjentów jako “Protokół Coimbry”.

W 2013 roku dr Coimbra i jego zespół badaczy opublikował pierwsze badanie dotyczące wpływu Protokołu Coimbry na bielactwo i łuszczycę. Publikacja innego badania na temat efektu stosowania dużych dawek witaminy D w stwardnieniu rozsianym została do dziś zablokowana przez uczelnię. Tłem tego są przypuszczalnie polityczne i finansowe interesy przemysłu farmaceutycznego, ponieważ same leki na stwardnienie rozsiane generują roczną sprzedaż w wysokości około 25 miliardów dolarów na całym świecie każdego roku, a liczba ta rośnie.

Do tej pory dr Coimbra i jego ośmioosobowy zespół z powodzeniem leczyli ponad 6 000 pacjentów z różnymi chorobami autoimmunologicznymi. W latach 2012 – 2018 przeszkolił bezpłatnie ponad 140 lekarzy na całym świecie w zakresie leczenia Protokołem Coimbra podczas tygodniowej rezydentury w swojej praktyce w Saõ Paulo. Ponieważ nie mógł już utrzymać obciążenia pracą wolontariatu szkoleniowego równolegle z pracą , zarządzaniem dużą praktyką, badaniami i nauczaniem na uniwersytecie oraz public relations dla witaminy D, od 2018 roku poważnie ograniczył możliwości hospitacji.

W krajach niemieckojęzycznych protokół z Coimbry stał się znany dzięki inicjatywie Christiny Kiening. Jako chora na SM sama czerpie korzyści z leczenia i od 2016 roku angażuje się w szerzenie terapii na zasadzie wolontariatu. Dzięki jej zaangażowaniu do 2019 roku przeszkolono łącznie 27 lekarzy w krajach niemieckojęzycznych. Pierwsi przeszkoleni niemieccy lekarze nawiązali współpracę z panią Kiening i stworzyli podstawę do założenia organizacji non-profit Coimbraprotokoll UG (z ograniczoną odpowiedzialnością) oraz stowarzyszenia certyfikowanych lekarzy protokolarnych. Coimbraprotokoll gUG reprezentuje przede wszystkim interesy pacjentów a został założony latem 2019 roku wraz z Brittą Maier-Peveling, inną pacjentką z Coimbry.

Witamina D3 działanie w chorobie autoimmunologicznej

Witamina D jest błędnie nazywana witaminą od czasu jej odkrycia w latach 20. i 30. XX wieku. W rzeczywistości jest to ważny prekursor hormonów, który kontroluje powstawanie wielu innych hormonów. Witamina D jest niezbędna dla solidnej struktury kostnej, kontroluje wchłanianie wapnia i sprzyja jego wbudowywaniu w tkankę kostną i zęby. To swoisty multitalent, który wpływa nie tylko na wydolność fizyczną, budowę tkanki kostnej i hormonów płciowych, układ odpornościowy i psychikę, ale odgrywa też niebagatelną rolę w leczeniu nowotworów i chorób układu krążenia oraz w czasie ciąży.

Witamina D występuje jako cholekalcyferol (biologicznie nieaktywna forma produkowana w naszej skórze w połączeniu ze światłem słonecznym) oraz jako kalcytriol (biologicznie aktywna forma przekształcana enzymatycznie z nieaktywnej formy w wątrobie i nerkach). Ostatnie badania wykazały, że wiele narządów, takich jak mózg, skóra i układ odpornościowy, jest w stanie wytwarzać własną aktywną witaminę D w razie potrzeby. Jednak cykl witaminy D jest bardzo złożony i regulowany przez kilka czynników. Nawet czołowi badacze, tacy jak dr Michael Holick, uważają, że do tej pory odkryto i zrozumiano jedynie maksymalnie 25% działania witaminy D.

Witamina D3 a choroby autoimmunologiczne

Dr Coimbra opracował teorię „indywidualnej odporności na witaminę D” (w medycynie od dawna znana jest odporność na witaminę D w chorobie kości-krzywicy), ponieważ wymagane dzienne dawki dla jego pacjentów różniły się znacznie między sobą. W międzyczasie udowodniono, że istnieje genetycznie uwarunkowane zaburzenie wykorzystania witaminy D. Spowodowane jest to zmianami w wydzielaniu osobniczym. W tym przypadku zmiany w poszczególnych odcinkach DNA prowadzą do zaburzeń w tworzeniu, przekształcaniu lub wykorzystywaniu witaminy D. Defekt genetyczny można skorygować za pomocą testu genetycznego.

W celu przezwyciężenia tego genetycznego zaburzenia wykorzystywania, które nazywane jest polimorfizmem pojedynczego nukleotydu, niektórzy ludzie potrzebują niebotycznie wysokich dziennych dawek witaminy D. W rezultacie metabolizm witaminy D jest zaburzony. W ten sposób wznawia się metabolizm witaminy D i enzymatyczne procesy metaboliczne na poziomie komórkowym. Gdy do komórki dotrze wystarczająca ilość aktywnej witaminy D (kalcytriolu), system immunologiczny zostaje ponownie ustabilizowany. Reakcja autoimmunologiczna zostaje zahamowana, a jednocześnie wzmocniona zostaje naturalna obrona immunologiczna przed patogenami. Dopóki człowiek wytwarza wystarczającą ilość kalcytriolu, dopóty układ odpornościowy funkcjonuje bez zarzutu.

Dr Coimbra opisuje, że u ludzi może rozwinąć się choroba autoimmunologiczna, gdy połączą się co najmniej trzy elementy:

• istnieje genetyczne zaburzenie w wykorzystywaniu witaminy D
• wynikający z tego niedobór witaminy D
• stres lub czynniki emocjonalnie obciążające.

To wyjaśnia, dlaczego indywidualnie odpowiednio wysoka podaż witaminy D może powstrzymać choroby autoimmunologiczne, a nawet do pewnego stopnia stymulować gojenie uszkodzonych tkanek endogennych.

Choroby autoimmunologiczne leczenie krok po kroku

Przed rozpoczęciem terapii wymagane są szczegółowe badania w celu sprawdzenia ” ogólnego stanu zdrowia”, szczególnie w zakresie tarczycy, przytarczyc i nerek.

Wartości wyjściowe krwi są również wykorzystywane do późniejszego dostosowania indywidualnej dawki witaminy D. Dokładna lista wymaganych wartości może się różnić w zależności od charakteru i czasu trwania choroby i zostanie przesłana przez lekarza po ustaleniu wstępnej wizyty.

Po uzyskaniu wyników badań podstawowych odbywa się pierwsza wizyta u lekarza protokolanta. Tutaj terapia jest szczegółowo objaśniana. Omawiane są wszelkie niezbędne zmiany w stylu życia i diecie.

Często ta praktyczna część edukacji jest prowadzona przez przeszkolonych opiekunów pacjentów. Następnie lekarz ustala dawkę początkową witaminy D po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu i badania na podstawie morfologii krwi, rodzaju i ciężkości choroby, jak również indywidualnych parametrów, takich jak waga/wiek itp. Taka dawka zwykle nie powoduje zahamowania choroby autoimmunologicznej, ale jest to bezpieczna dawka, która pozwala zbliżyć się do indywidualnej dawki witaminy D. W bardzo agresywnych przebiegach chorób ostrym ataku i/lub ryzyku trwałego uszkodzenia, takiego jak ślepota lub inne kalectwo, może być zastosowana bardzo wysoka dawka początkowa. W takim przypadku konieczne mogą być częstsze badania kontrolne.

Zazwyczaj na początku konieczne jest 4-6 wizyt u przeszkolonego lekarza protokołu w odstępach 3 miesięcy, później co 6 miesięcy, a od trzeciego roku konieczne są już tylko coroczne badania kontrolne. Do badań kontrolnych wymagane są aktualne wartości krwi i moczu.

Te wizyty kontrolne mają dwa cele:

• Aby zapewnić bezpieczeństwo pacjenta. Jeśli wystąpią nietypowe zmiany w metabolizmie, lekarz może to wcześnie wykryć i skorygować, zanim pojawią się objawy.

• Aby znaleźć właściwą dawkę indywidualną. Ma to na celu osiągnięcie optymalnego efektu i jak najszybsze zatrzymanie choroby.

Kofaktory w terapii witaminą D

Większa część efektu protokołu Coimbra wynika z kompensacji wyżej wymienionych genetycznie uwarunkowanych zaburzeń utylizacji witaminy D. Aby zapewnić enzymatyczną konwersję witaminy D do jej aktywnej hormonalnie formy, niezbędne są dodatkowe kofaktory. Najważniejsze z nich to:

• magnez 

i różne witaminy z grupy B, zwłaszcza witamina B2.

Aby zmniejszyć procesy zapalne, ustabilizować prawidłową funkcję immunologiczną i zoptymalizować metabolizm komórkowy, w ramach protokołu Coimbra stosuje się inne suplementy w terapeutycznie skutecznych wysokich dawkach (w zależności od stopnia zaawansowania choroby). Są to:

• Kwasy tłuszczowe Omega3  o wysokiej zawartości DHA i EPA,
• chrom,
• cynk,
• selen i
• cholina.

Nie mniej ważnym czynnikiem, jest regulacja reakcji stresowej mózgu i systemu hormonalnego. Pacjenci są edukowani przez swoich lekarzy o wpływie stresu na układ odpornościowy i otrzymują sugestie dotyczące osiągnięcia równowagi psychicznej. Często zaleca się rozpoczęcie psychoterapii, aby poradzić sobie z traumatycznymi przeżyciami.

Styl życia w chorobie autoimmunologicznej

Oprócz ogólnej zdrowej diety protokół z Coimbry obejmuje następujące obowiązkowe środki:

• Dieta o obniżonej zawartości wapnia: unikanie produktów mlecznych, ograniczenie orzechów i nasion, zielonych smoothies
• Codzienne picie co najmniej 2,5 litra płynów: najlepiej wody o niskiej zawartości wapnia, niesłodzonej herbaty lub świeżego soku.
• Ćwiczenia: 3-5 razy w tygodniu przez co najmniej 30 minut lekkich ćwiczeń wytrzymałościowych, takich jak chodzenie, płyta wibracyjna, skakanie na mini trampolinie lub alternatywnie ćwiczenia mięśni.
• Zapobieganie stresowi / umiejętność samouspokojenia się np. medytacja i w razie potrzeby psychoterapia

Temat żywienia często wiąże się z niepewnością, szczególnie u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi. Pytanie „co rozumie się przez zdrowe odżywianie?” jest trudne do odpowiedzi, a raczej zawsze rodzi wręcz wojny religijne.

Z naszych badań wynika, że istnieje kilka fundamentów, które tworzą konsensus na temat zdrowego żywienia w różnych szkołach:

• Jak najświeższe, nieprzetworzone produkty
• Unikaj sztucznych dodatków (mogą one dodatkowo podrażniać układ odpornościowy).
• Niewielka ilość alkoholu, najlepiej wino lub piwo zamiast „mocnych” alkoholi
• Duża ilość mikroskładników odżywczych => dużo świeżych warzyw i owoców
• Ograniczenie / unikanie prostych węglowodanów, takich jak cukier lub biała mąka, ponieważ wykazano, że sprzyjają one stanom zapalnym.
• Preferuj produkty pochodzące z rolnictwa ekologicznego, zrównoważonej hodowli zwierząt i ekologicznej akwakultury, aby zminimalizować narażenie na pestycydy, antybiotyki i metale ciężkie.
• Pić odpowiednią ilość wody, w miarę możliwości czystej i nieskażonej.

Dieta i choroba autoimmunologiczna. Co jeść a czego lepiej unikać

Liczba dowodów przemawiających za całkowitym unikaniem zwierzęcych produktów mlecznych jest również stosunkowo wysoka. Istnieją liczne badania na temat tego, że produkty mleczne mają aktywność hormonalną w organizmie, co może promować stany zapalne. Ponadto, duża część ludności świata (Europa Północna 15%, Afryka i Azja około 95%) nie toleruje laktozy od początku okresu dojrzewania. Ponieważ w protokole z Coimbry pokarmy zawierające wapń mają być znacznie ograniczone, unikanie produktów mlecznych pochodzenia zwierzęcego jest zalecanym postępowaniem.

Ponadto, jeśli chodzi o odżywianie, coraz więcej osób jest zaniepokojonych oczywistym negatywnym wpływem produktów pochodzenia zwierzęcego, zwłaszcza pochodzących z hodowli masowych, na środowisko i klimat.

Współczucie dla naszych współmieszkańców — zwierząt również skłania niektórych ludzi do wegetarianizmu. Jednak dr Coimbra i wielu innych badaczy uważa, że dieta czysto wegańska jest niekorzystna dla chorób autoimmunologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane. Ponieważ osłonki mielinowe, mózg i nerwy składają się głównie z białka i tłuszczów, zaleca się przynajmniej niewielką ilość białka zwierzęcego w diecie w celu utrzymania i odbudowy. Nasz metabolizm kostny i mięśnie również wymagają równowagi aminokwasów do stabilnego funkcjonowania. Również niektóre witaminy z grupy B występują wyłącznie w produktach pochodzenia zwierzęcego. Dieta czysto wegańska musi być bardzo dobrze zbilansowana i w razie potrzeby uzupełniona o suplementy aminokwasowe i dodatkowe suplementy witaminowe, aby zapewnić optymalne leczenie poprzez Protokół Coimbry.

Obecnie istnieje wiele badań, które dowodzą pozytywnego wpływu diety ketogenicznej w chorobach neurologicznych i autoimmunologicznych. Dieta ketogeniczna klasycznie składa się z wysokiej zawartości tłuszczu, zrównoważonej ilości białka zwierzęcego i niewielkiej ilości węglowodanów. Metabolizm organizmu zmienia się w taki sposób, że tłuszcze są spalane jako główne paliwo zamiast węglowodanów. W wątrobie wytwarzane są tzw. ciała ketonowe, które m.in. działają przeciwzapalnie, stabilizują metabolizm mózgu i stymulują spalanie nadmiaru tkanki tłuszczowej.

Niektórzy pacjenci korzystający z Protokołu Coimbra wybrali tę formę odżywiania dla siebie i zgłaszają przede wszystkim zwiększoną energię, większą jasność umysłu i lepszy sen.

Protokół Dr. Coimbry nie jest jednak restrykcyjnym zaleceniem dietetycznym jak np. dieta Wahlsa czy protokół autoimmunologiczny. Jedynym obowiązkowym zaleceniem jest zmniejszenie spożycia wapnia. Nie jest też konieczna rezygnacja z glutenu, warzyw psiankowatych, kwasu linolowego i tym podobnych. Tylko w przypadku znanych alergii pokarmowych należy unikać zidentyfikowanych alergenów. Dr Coimbra zaobserwował, że po dostosowaniu do indywidualnie dobranej dawki witaminy D i osiągnięciu remisji, nietolerancje pokarmowe lub alergie często ustępują.

Cel stosowania diety i wysokich dawek witaminy D?

Przy ciągłym stosowaniu dużych dawek witaminy D, bez diety nisko wapniowej, może dojść do hiperkalcemii (nadmiar wapnia we krwi i w moczu), która w dłuższej perspektywie może uszkodzić nerki. Dieta o niskiej zawartości wapnia i regularne picie niewielkich ilości alkoholu w postaci wina , stanowią rodzaj podwójnego zabezpieczenia przed hiperkalcemią. Ponadto, szczególnie w pierwszym roku terapii, lekarz prowadzący ściśle monitoruje poziom leku we krwi i w moczu.

W dłuższej perspektywie zwiększony metabolizm kości (zaburzenia gospodarki wapniowo- fosforanowej) może szybciej doprowadzić do osteoporozy, jeśli brakuje wystarczającej ilości ruchu. Dobra wiadomość jest taka, że przy odpowiedniej ilości ćwiczeń fizycznych często obserwuje się u pacjentów poprawę gęstości kości. Regularne ćwiczenia, najlepiej z wykorzystaniem wibracji oraz ciągnięcia i naciskania na kości, stymulują metabolizm kości. To sprawia, że ćwiczenia fizyczne są zdecydowanie najlepszym środkiem do utrzymania gęstości kości. Stymuluje również powstawanie i utrzymywanie nowych struktur nerwowych i mózgowych oraz zmniejsza poziom hormonów stresu, a tym samym stanów zapalnych.

Aby w trakcie terapii w porę zauważyć pogorszenie gęstości kości i w razie potrzeby móc podjąć środki zaradcze, na początku, a później co roku lub co dwa lata zlecane są badania gęstości kości, tzw. skany DEXA. Jeśli z powodu długotrwałego stosowania kortyzonu lub rzadkiej skłonności genetycznej już w młodym wieku dojdzie do zbyt szybkiej utraty masy kostnej, lekarz protokolant może w porę interweniować, stosując dodatkowe suplementy odżywcze, a w ostateczności leki.

Zalecana jest profilaktyka stresu, która służy zapobieganiu hormonalnemu przesterowaniu układu odpornościowego. Jeśli wewnętrznie oceniamy sytuację jako nadmiernie obciążającą i niemożliwą do opanowania, uwalniane są substancje będące przekaźnikami stresu. Nieuchronnie towarzyszy temu wzrost wartości zapalnych w organizmie i mózgu oraz nadmierna aktywacja układu odpornościowego. Jeśli pacjent nie jest jeszcze stabilny przy swojej optymalnej dawce witaminy D, czyli nie jest jeszcze w remisji, stres może doprowadzić do nawrotu choroby autoimmunologicznej. Efekt ten został udowodniony w licznych badaniach. Istnieje jednak również bardzo wiele publikacji, które dowodzą pozytywnego wpływu ćwiczeń relaksacyjnych i/lub medytacji z uważnością (mindfulness meditation) na obniżenie poziomu hormonów stresu, stanów zapalnych i nawrotów chorób autoimmunologicznych.

Działanie i cele terapii wysokimi dawkami witaminą D

Dzięki optymalizacji metabolizmu komórkowego i mózgowego oraz detoksykacji, u większości pacjentów już w pierwszych miesiącach leczenia dochodzi do zatrzymania stanów zapalnych. Ciało ma znowu więcej energii do dyspozycji, a nastroje depresyjne i zaburzenia snu ulegają poprawie.

Po osiągnięciu indywidualnej dawki witaminy D układ odpornościowy zaczyna się optymalnie regulować: choroby autoimmunologiczne przechodzą w stan remisji, a następnie w większości przypadków zostają trwale zahamowane. Nie występują nowe nawroty choroby ani objawy, a w badaniach obrazowych lub we krwi nie stwierdza się zwiększonej aktywności zapalnej. W nawrotowych postaciach choroby stan ten osiągany jest zwykle po 6-12 miesiącach od rozpoczęcia leczenia. Przewlekli pacjenci z postępującym przebiegiem choroby muszą liczyć się z okresem leczenia wynoszącym co najmniej 12-24 miesięcy, aż do zatrzymania choroby.

5 lat Leczenia ultra wysokimi dawkami witaminy D – Wnioski

Dotychczasowe doświadczenia w leczeniu sięgają 15 lat. Dr Coimbra zakłada, że pacjenci z chorobami autoimmunologicznymi wymagają wysokiej dawki witaminy D i innych kofaktorów przez całe życie, aby pozostać w remisji. Często jednak dzienną dawkę można nieco zmniejszyć po 1-2 latach, ponieważ następuje wyraźna poprawa wydajności metabolicznej. Wciąż nie wiadomo, czy układ odpornościowy po wielu latach leczenia nie „zapomina” błędnych informacji, co mogłoby prowadzić do ataku na własne tkanki organizmu.

W dłuższej perspektywie czasowej istnieje również szansa, że bardziej aktualne uszkodzenia tkanki ulegną wygojeniu: Witamina D stymuluje tworzenie się nowych komórek skóry, mózgu i nerwów. Efekt, że chroniąca nerwy warstwa mielinowa regeneruje się pod wpływem wysokich dawek witaminy D, został wykazany w doświadczeniach na zwierzętach m.in. przez Uniwersytet w Cambridge w 2014 r. Nawet pacjenci z uszkodzeniem mózgu lub rdzenia kręgowego z powodu stwardnienia rozsianego doświadczają stopniowego zmniejszania się wczesnych objawów. Zwłaszcza jeśli rozwinęły się one natychmiast w ciągu 12-24 miesięcy przed rozpoczęciem leczenia. U młodszych pacjentów, u których choroba trwa krótko, dochodzi zwykle do całkowitego ustąpienia objawów i od tego momentu mogą oni prowadzić normalne, zdrowe życie.

Skutki uboczne terapii wysokimi dawkami witaminą D

Przy prawidłowym stosowaniu i pod nadzorem lekarza lub przeszkolonego w zakresie protokołu terapeuty , nie oczekuje się żadnych skutków ubocznych. Jednak w miarę korygowania gospodarki hormonalnej z powrotem do jej optymalnej postaci, w początkowej fazie mogą wystąpić łagodne objawy i wahania hormonalne, takie jak zmiany w cyklu kobiecym.

Jedyny potencjalny efekt uboczny jest spowodowany zmienionym wchłanianiem wapnia z pożywienia.

Wysokie dawki witaminy D powodują, że wapń znajdujący się w jelitach jest całkowicie wchłaniany do krwi. Normalnie, wchłanianie jest ograniczone przez sprzężenie zwrotne z hormonalnych obwodów regulacyjnych. Ponieważ jednak w protokole z Coimbry jest to nadpisane, istnieje teoretyczne ryzyko zatrucia witaminą D (hiperkalcemia), które może spowodować uszkodzenie nerek, w zależności od ciężkości i czasu trwania choroby. Aby temu zapobiec, konieczne jest, aby pacjentowi towarzyszył certyfikowany lekarz („lekarz protokolarny”), aby przestrzegać diety o niskiej zawartości wapnia i aby wypijać odpowiednią ilość wody.

Jeśli powyższe środki są przestrzegane, leczenie jest bezpieczne i wolne od skutków ubocznych. Od czasu wprowadzenia terapii w 2002 r. żaden pacjent nie doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu. Mniej niż 1% wszystkich leczonych pacjentów miało przejściowe krytyczne wartości krwi, co jednak w większości przypadków można było wytłumaczyć błędami żywieniowymi.

Lekarze stosujący protokół D.Coimbry w Niemczech

Aby leczenie Protokołem Coimbry było bezpieczne i skuteczne, wymaga pewnych zmian w stylu życia i sposobie odżywiania. Pacjenci muszą chcieć i być w stanie przestrzegać tych regulacji. W przeciwnym razie leczenie nie jest możliwe.

Nie należy się jednak martwić: powody tych korekt, jak również sposób ich praktycznego zastosowania, zostaną szczegółowo wyjaśnione podczas pierwszej wizyty.

Niektórzy lekarze protokolarni współpracują z założycielkami: Christiną Kiening i Brittą Maier-Peveling w charakterze terapeutów i doradców zdrowotnych.

Wyjaśnienia są łatwe do zrozumienia i praktyczne, a także dzielą się swoimi wieloletnimi doświadczeniami jako pacjenci. Oprócz dogłębnej znajomości Protokołu Coimbry, obje posiadają wykształcenie w zakresie opieki zdrowotnej, takie jak doradztwo żywieniowe, terapia wysiłkowa lub psychoterapia i od wielu lat prowadzą terapie wspomagające dla przewlekle chorych pacjentów. Ponieważ stawki godzinowe opiekunów pacjentów są niższe niż zwykłe honorarium lekarza, współpraca ta obniża również koszty ponoszone przez pacjentów.

A jeśli nadal nie są Państwo pewni, czy zabieg jest dla Państwa odpowiedni, mogą Państwo zarezerwować możliwość osobistej wstępnej informacji przez telefon lub Skype z doradcą pacjenta.

W celu umówienia się na spotkanie prosimy o kontakt mailowy:
Christina.Kiening@coimbraprotokoll.de lub Britta.Maier-Peveling@coimbraprotokoll.de

Koszty leczenia w Niemczech (2019)

Leczenie protokołem Coimbra jest prawnie uznawane za eksperymentalną terapię alternatywną, która nie została jeszcze naukowo udowodniona. Koszty te nie są więc pokrywane przez ustawowe ubezpieczenie zdrowotne. Dodatkowe ubezpieczenia na prywatne terapie alternatywne częściowo pokrywają koszty.

Przybliżone koszty na rok 2021 są następujące:

Prywatna opłata medyczna, zazwyczaj 200 – 300 € za godzinę.

Istnieją różnice w zależności od regionu i tytułu specjalisty lub profesora, jak również doświadczenia lekarza. Czas trwania wizyt jest również bardzo różny: pierwsza wizyta trwa około 1,5 – 3 godzin, ponieważ ze względów prawnych musi się tu odbyć bardzo szczegółowe wyjaśnienie i dokumentacja.

W celu obniżenia kosztów ponoszonych przez pacjenta i przekazania praktycznych informacji, niektórzy lekarze protokolarni współpracują z przeszkolonymi doradcami pacjenta. Wizyty kontrolne są zazwyczaj znacznie krótsze i odpowiednio tańsze.

Koszty laboratoryjne, ok. 85 – 250 € za badanie.

W zależności od ilości wymaganych wartości krwi i moczu, rodzaju choroby, chorób współistniejących i laboratoryjnych, bardzo różne. Proszę wcześniej zapytać lekarza prowadzącego, które wartości są absolutnie konieczne, które są dodatkowo zalecane i dlaczego oraz czy dane laboratorium jest zalecane.

Dodatki na wyżywienie, ok. 120 – 200 € miesięcznie.

Koszty różnią się w zależności od wyboru suplementów i źródeł zaopatrzenia. Zaleca się szukanie jakości i unikanie w miarę możliwości wypełniaczy i dodatków. Niektórzy lekarze sprzedają własne suplementy, które są wysokiej jakości, ale zwykle znacznie droższe niż kupowanie sprawdzonych jakościowo produktów w internecie. Stworzyliśmy listę rekomendowanych produktów z suplementami, które sami stosujemy.

Dalsze badania: W zależności od choroby podstawowej i ewentualnych chorób współistniejących, konieczne może być wykonanie dalszych badań (np. szczegółowe badanie immunologiczne krwi w przypadku chorób reumatycznych lub rezonans magnetyczny w przypadku stwardnienia rozsianego).

Z reguły przed rozpoczęciem leczenia i raz w roku w celach kontrolnych wykonuje się pomiar gęstości kości (tzw. badanie DEXA). Tłem tego jest fakt, że zarówno stały stan zapalny w chorobie autoimmunologicznej, jak i często stosowane leczenie kortyzonem, a także wieloletni niedobór witaminy D i związany z chorobą brak ruchu, przyczyniają się do utraty gęstości kości.

Przed rozpoczęciem leczenia, a następnie co roku, zaleca się również przeprowadzenie szczegółowego badania wstępnego czynności nerek, w tym wykluczenie kamicy nerkowej za pomocą badania ultrasonograficznego.

Warto zapytać lekarza prowadzącego lub lekarza rodzinnego, czy niektóre z niezbędnych badań mogą być przepisane na receptę i rozliczane w ramach ustawowej kasy chorych.

Ramy prawne stosowania protokołu Dr. Coimbry

Ortomolekularna terapia chorób autoimmunologicznych za pomocą indywidualnych ultrawysokich dawek witaminy D nie została jeszcze naukowo zatwierdzona.

Dlatego lekarz prowadzący leczenie musi bardzo ściśle przestrzegać wytycznych prawnych Światowego Stowarzyszenia Medycznego WMA dotyczących terapii eksperymentalnych.

Ramy prawne zostały określone w punkcie 37 Deklaracji Helsińskiej WMA i mają na celu przede wszystkim bezpieczeństwo pacjenta. Wymaga to m.in. bardzo dokładnego poinformowania pacjenta o podstawach terapii, spodziewanych sukcesach i możliwych zagrożeniach, a także szczegółowej dokumentacji pisemnej. Po uzyskaniu informacji pacjent jest zazwyczaj proszony przez lekarza o podpisanie umowy o leczenie na własne życzenie i ryzyko.

Ponieważ terapia ultrawysoką dawką witaminy D może prowadzić do poważnego uszkodzenia nerek, jeśli zostanie zastosowana niewłaściwie, zdecydowanie odradzamy przeprowadzanie jej bez towarzystwa odpowiednio przeszkolonego i certyfikowanego lekarza.

Hits: 40